David Langelaan

04 okt. 2022

Zondag eerste wedstrijd van het 2de team.

Een app van David en mijn zoon Olaf, dat ze op het station stonden om opgehaald te worden.
David met colbert en stropdas, hij ziet er goed uit.
Voor het eerst in ons bestaan van ons 2de team hebben we een volle teamsheet met 22 man. David staat reserve.  David komt tijdens de wedstrijd in en speelt een goede pot rugby, zoals het hele team. Ze winnen overtuigend.

Mijn zoon heeft een paar weken geleden nog met David in lokaal café in Baarn een biertje gedronken. Hij zegt daarna tegen mij ‘’wat een aardige gozer’’.

De medebewoners in het spelershuis in Baarn geven hoog op over David, omdat hij opruimt; waarschijnlijk een zeldzaamheid in het huis.

David zat lekker in zijn vel als ik met hem sprak of met mensen om mij heen zoals de tandarts die beneden in het spelershuis zijn praktijk heeft en tegen mij zegt  ‘’jeetje wat een vriendelijke jongen’’.

Ik ga met een lekker gevoel naar huis op zondag na de wedstrijd.

Maandag rond zeven uur ’s avonds krijg ik telefoontje in de auto, dat David verongelukt is diezelfde zondagavond.

Thuis ga ik eten en vraag mij af wat ik moet doen. Ik bel zijn broer Hugo met de vraag of het echt zo is , ja het is zo.

Uitgegleden tijdens het steppen met zijn fiets en op spoor beland waarna intercity kwam.

Daarna een rollercoaster, twee ‘’schoonvaders’’ van Hugo aan de draad en beide verslagen door het nieuws, eigenlijk ieder die ik spreek, weet het even niet meer.

RC Eemland dacht met zowel het 1ste als 2de team kampioen te worden dit seizoen, maar we zijn veranderd in onzekere types die huilen van verdriet.

Terwijl ik dit tik lopen de tranen over mijn wangen en bedenk ik dat Hugo, zijn vriendin en zijn ouders het nog zwaarder hebben .

Komen we hier ooit overheen, ik weet het nu even niet meer.

Uw Voorzitter , Michiel Campagne